“Als moeder doe je het nooit goed…”
Dit was heel stellig haar overtuiging. Ze klonk er vooral verdrietig door.
Als moeder doe je natuurlijk altijd wat beste dat je op dat moment kan geven. Het ene moment is dat meer dan het andere. Ik zou bijna zeggen: daar ben je tenslotte mens voor!
Wees de moeder die jij had willen hebben…
Als moeder wil je niets liever dan het allemaal goed doen voor je kind. Alles wat jij in jouw opvoeding hebt gemist ga je jouw kind wel geven. Dat is meestal de manier om het ouderschap in te vullen. Vaak kom je dat ook tegen als oneliner: ‘Wees de moeder die jij had willen hebben.’
Als jij jouw kind zou zijn, is dat een heel goed uitgangspunt en een mooi streven. Het probleem is alleen: jouw kind is iemand anders! Had jij als kind behoefte aan structuur en duidelijkheid, en kreeg je vooral veel vrijheid, dan zou je nu vooral structuur bieden in de opvoeding. Dat heb jij tenslotte gemist. Dit wil echter nog niet zeggen dat jouw kind hier behoefte aan heeft. Misschien is het juist een vrij vlindertje dat geniet van vrijheid.
Door welke bril zie jij jouw kind?
Wil je het voor je kind goed doen dan is het belangrijk dat je ook ziet wat jouw kind nodig heeft, op dat moment.
Om het nog lastiger te maken kijk je ook nog eens door een gekleurde bril. Gekleurd door jouw ervaringen in het verleden.
Zien wat jouw kind nodig heeft, kan een lastige klus zijn.
Heb jij bijvoorbeeld als kind het gevoel gehad er niet echt bij te horen en had je hier last van, dan zie je dat bij jouw kind ook gebeuren. Een meester of juf kan hier dan een heel andere kijk op hebben.
Haal de kleuring uit jouw bril
Gelukkig kan het wel. Je kan jouw kleuring uit je bril halen. En eigenlijk is het niet eens zo moeilijk. Het enige wat je hoeft te doen is opmerken wanneer je geraakt wordt.
In de gesprekken ga ik in op wat jou triggert.
- Wat irriteert jou?
- Waar wordt je boos van?
Dat zijn aanwijzingen voor waar jouw pijn zit. Door deze pijn helemaal te voelen en te accepteren kan je het gaan loslaten. Stop je deze pijn steeds weg dan wordt het net een klein kind dat om aandacht blijft vragen, desnoods negatieve! Maar neem je het kind bij je op schoot dan wordt het gezien en kan het weer verder.
Zo is het ook met jouw irritatie en boosheid. Door ze niet als negatief of positief te zien maar te voelen wat je voelt en dat er te laten zijn, neemt de heftigheid af. (Daarbij ben je zo ook gelijk een voorbeeld voor je kind: emoties mogen er zijn!)
Als je zo je emoties hebt omarmd ga je merken dat je door een andere bril naar je kind kijkt en zie je helderder wat jouw kind echt nodig heeft in plaats van wat jij nodig gehad zou hebben.
Wil je hier snel, diepgaand en met plezier mee aan de slag? Bel of stuur me een appje (06-83077180) dan plannen we een gesprek.
Je hoeft het niet alleen te doen!